Грузинско-русский словарь Нико Чубинашвили - ბრძანება

I. (ვბრძანებ) თქმა ან თქმული უაღრესისა (მატ. 1, 24; ლუკ. 2, 1; ფსალ. 2, 7), повелевать, повеление.

II. ბრძანება

(ჰბრძანდების) ითქმის უაღრესთათჳს ნაცულად არს, ჰგიეს, იმყოფება და სხ. ამის გამო იშვიათად იხმარების 1 პირსა შინა, ამას სხვადასხვად განავითარებენ ზედდადებულნი მარცვალნი ვითარ: მობრძანება, დაბრძანება, წაბრძანება და სხ. изволит быть, пребывать, пожаловать, ხოლო უმცროსთათჳს იხმარების ლექსი ხლება, ახლავს (ნახე მუნ).